Senad Požegić, sin Osmanov i Fatimin, rođen je 27. jula 1968. godine u Donjim Raincima. U Gornjim Raincima je završio osnovnu školu, a zanat u Sloveniji, gdje se i zaposlio u Rudniku Velenje. Sa suprugom Refijom i sinom Emirom živio je u Donjim Raincima. U pripreme za odbranu uključio se u januaru 1992. godine, u sastavu prve specijalne jedinice Patriotske lige Kalesije, i bio je jedan od organizatora otpora u Donjim Raincima. Početkom oružane agresije na Kalesiju njegova jedinica je prerasla u Protivoklopni vod Opštinskog štaba TO Kalesija, u kojoj je Senad bio zamjenik komandira. Sa jedinicom je tokom aprila i početkom maja 1992. godine učestvovao u odbrani od agresije na istočnom dijelu opštine (Hajvazi, Memići, Kalesija Selo - Pogon). Po naređenju komandanta Opštinskog štaba TO Kalesija njegova jedinica je u prijepodnevnim satima 11. maja 1992. godine upućena u odbranu Kalesije. Predvodeći svoje borce u okršaju sa oklopno-pješadijskim snagama agresora koji je već zauzeo centar Kalesije. smrtno je pogođen u dijelu naselja iza kalesijskog Doma zdravlja. Za svoj herojski podvig i doprinos odbrani Kalesije i Bosne i Hercegovine odlikovan je najvišim armijskim priznanjem - “Zlatnim ljiljanom”. U znak priznanja i zahvalnosti ovom hrabrom borcu i komandiru, jedna ulica u Kalesiji se zove po Senadu Požegiću. Posthumno je unaprijeđen u čin natporučnika (24. juna 1996.godine).