Dževad Džafić, sin Muharemov i Rahimin, rođen je 23. januara 1960. godine u Donjim Raincima u višečlanoj porodici. Osnovnu školu završio je u Gornjim Raincima, nakon čega je srednjoškolsko obrazovanje nastavio u Ljubljani. Prije agresije bavio se privatnim biznisom, kao vlasnik samostalne trgovinske radnje u Donjim Raincima. Sa suprugom Ševalom, sa kojom je bio u braku od septembra 1986. godine, imao je sinove Amira i Nedima. Živjeli su u Donjim Raincima. U pripreme za odbranu Dževad se među prvima uključio u redove Patriotske lige. Bio je jedan od organizatora otpora u Donjim Raincima i Kalesiji, i član Rejonskog štaba PL Međaš. Početkom agresije bio je član Rejonskog štaba TO Tojšići, a formiranjem Drugog bataljona postaje komandir čete iz Donjih Rainaca. Predvodio je svoje borce u borbama za oslobađanje Prnjavora, Kalesije, Dubnice, Brezika. Svojom hrabrošću i požrtvovanjem bio je istinski primjer borcima kojima je komandovao. Tako je bilo i u oslobodilačkim dejstvima kalesijskih jedinica u junu 1992. godine. Predvodeći borce svoje čete u akciji oslobađanja Brezika, smrtno je stradao od snajperskog metka 12. juna 1992. godine. Za iskazanu hrabrost i nesumnjivo veliki doprinos odbrani posthumno je odlikovan najvećim armijskim priznanjem - “Zlatni ljiljanom”. Posthumno je unaprijeđen u čin kapetana Armije BiH (12. januara 1996. godine).